میزان ایمن بودن چای در لیوان کاغذی

یکی از نگرانی های مصرف کنندگان لیوان کاغذی این است که میزان ایمن بودن چای در لیوان کاغذی چقدر است ؟

تحقیقات زیادی در این رابطه انجام شده است که حاکی از وجود آلودگی میکروپلاستیک ها در مایعات داغ مصرف شده از لیوان های یکبار مصرف کاغذی می باشد .

همان طور که می دانیم و شاهد آن هستیم ، مصرف لیوان های کاغذی یکبار مصرف مخصوصاً برای مصرف آب و نوشیدنی های گرم در حال افزایش است.

اما لیوان ها به طور کامل بی خطر نیستند. همان طوری که پیشتر اشاره شد ، تحقیقات از وجود آلودگی مایعات داغ قرار داده شده در لیوان های کاغذی به دلیل تخریب ریز پلاستیک ها و سایر اجزای خطرناک از مواد پوشش دهنده لیوان کاغذی خبر داده است. 

میزان ایمن بودن مایعات داغ در لیوان کاغذی

لیوان های کاغذی معمولاً توسط یک لایه نازک به نام آبگریز که عمدتا از پلاستیک ( پلی اتیلن ) و گاهی اوقات از هم پلیمرها ساخته شده اند ، قرار می گیرند تا مایع را درون لیوان کاغذی نگه داشته و جلوی نشت مایعات را بگیرد .

در طی 15 دقیقه ، این لایه میکروپلاستیک با مایعات داغ واکنش تخریبی می دهد .

مطالعه و بررسی بر روی موضوع ” میکروپلاستیک و سایر مواد مضر آزاد شده از لیوان های کاغذی یکبار مصرف در مجاورت مایعات گرو و داغ ” در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است .

براساس تحقیقات انجام شده ، 25000 ذره میکروپلاستیک به اندازه 25 میکرون ( 10 میکرومتر تا 1000 میکرومتر ) در 100 میلی لیتر مایع گرم ( 85 – 90 درجه سانتیگراد ) آزاد می شود که به مدت 15 دقیقه در لیوان های کاغذی قرار دارد .

بنابراین ، یک فرد معمولی که روزانه 3 لیوان چای یا قهوه در یک لیوان کاغذی می نوشد ، 75000 ذره ریز پلاستیک را که برای چشم انسان قابل مشاهده نیستند ، می بلعد .

روشهای بررسی ریز پلاستیک های لیوان کاغذی

محققان دو روش مختلف را دنبال كردند :

در روش اول ، آب فوق العاده خالص داغ (MilliQ) (85-90 ؛C ؛ pH ~ 9/6)) در لیوان های كاغذی یكبار مصرف ریخته شده و به مدت 15 دقیقه دست نخورده باقی می گذاریم .

سپس آب مخلوط همگن از نظر وجود پلاستیک های ریز و همچنین یون های اضافی که ممکن است از لیوان های کاغذی به مایع شسته شده باشد ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .

در روش دوم ، لیوان های کاغذی ابتدا در آب گرم (30-40 درجه سانتی گراد) MilliQ (pH 9/6) غوطه ور شدند . پس از آن لایه آبگریز با دقت از لایه کاغذ جدا شد و به مدت 15 دقیقه در معرض آب گرم ( ( MilliQ (85-90 درجه سانتیگراد ؛ pH ~ 6.9) قرار گرفت .

تغییر در خصوصیات فیزیکی ، شیمیایی و مکانیکی لایه های پلاستیکی قبل و بعد از قرار گرفتن در معرض آب گرم مورد بررسی قرار گرفت .

تیم تحقیقاتی با توضیح در معرض قرار گرفتن لیوان کاغذی به مدت  15 دقیقه ، اساس آن را به یک نظرسنجی مرتبط دانست که در آن پاسخ دهندگان ، تغییر طعم نوشیدنی خود را در مدت 15 دقیقه تأیید کردند.

محققان در کشور بنگال غربی اقدام به جمع آوری انواع لیوان یکبار مصرف کردند و بر اساس تحقیقات ، نتایج نشان می دهد که اکثر لایه های پلاستیکی پوشش دهنده لیوان های کاغذی دارای درجه HDPE ( پلی اتیلن با چگالی بالا ) بودند .

در حالی که تعداد بسیار کمی از لیوان های کاغذی با کوپلیمر سلولز پوشانده شده بودند که با این حال ، آزاد سازی ریز پلاستیک ها در آب گرم بدون در نظر گرفتن درجه آنها در همه نمونه ها انجام می شود .

به خطر افتادن میزان ایمن بودن چای در لیوان کاغذی

جدا از وجود یونها ، این مطالعات و تحقیقات نشان می دهد که لایه پلاستیکی مملو از فلزات سنگین سمی مانند : پالادیوم ، کروم و کادمیوم است.

فرضیه در مورد تخریب لایه پلاستیک پس از قرار گرفتن در معرض آب گرم از طریق تصاویر به دست آمده از نیروی اتمی و میکروسکوپ الکترونی روبشی تأیید شد . همچنین ، مطالعه دیگری در مورد خصوصیات مکانیکی لایه پلاستیکی ، تغییر شکل آن را در اثر قرار گرفتن در معرض گرما ثابت کرد .

گفتنی است که لیوان کاغذی تک جداره و لیوان کاغذی دو جداره نیز شامل موارد ذکر شده می باشند .